Anticiklona je područje povišenog atmosferskog pritiska u odnosu na okolinu. Označava se slovom V (ili A). Zrak u tom polju struji od središta prema rubovima i iz gornjih slojeva troposfere prema površini Zemlje. Pri spuštanju zrak se grije. Anticiklona donosi suho i vrlo često sunčano vrijeme. Anticiklona je suprotna od ciklona i meteorološka je pojava ili fenomen koji je definisala američka Nacionalna meteorološka služba kao "cirkulacija vjetrova velikih razmjera oko centralnog regiona visokog atmosferskog pritiska, u smjeru kazaljke na satu u sjevernoj hemisferi, a u suprotnom pravcu u južnoj hemisferi" [1] Efekti anticiklona uključuju čišće nebo, kao i hladniji, suhlji zrak. Magla se također može formirati preko noći unutar regije visokog pritiska. Anticiklona se formira zbog prolaska kroz troposferu, atmosferski sloj gdje se vremenski uslovi javljaju. Sir Francis Galton je prvi otkrio anticiklonu 1860.